ბნელოდა. ღამის 3 საათი იყო და ვასოს სახლში ისევ ჟრიამული ისმოდა. იგი 23 წლის გახდა, მისი მეგობრები ჟრიამულობდნენ მაგრამ ის დაღონებული იყო. ვერავის ვერ გაერკვია ამის მიზეზი. თუ ვასოს ფიქრების გაგონებას შეძლებდით მხოლოდ მაშინ მიხვდებოდით თუ რა საშინელმა სანახაობამ დააღონა ის.
1 წლის წინ
ვასო ხშირად დადიოდა ბილიარდის სათამაშოდ კლუბში. იქ მიმტანად ერთი ლამაზი გოგო მუშაობდა, მას ოქროსფერი თმა წელამდე სწვდებოდა და ხასხასა მწვანე თვალები ჰქონდა. იგი ყოველთვის მორიდებული იყო. როცა ვასო მეგობრებთან ერთად ბილიარდს თამაშობდა ოქროსფერთმიან მიმტანს ლუდი მიჰქონდა ხოლმე და ასევე თავმდაბლურად დაუკრავდა თავს და სხვა შეკვეთას იღებდა. გადიოდა თვეები და ვასოს მიხვდა რომ ალისია მთელი გულით უყვარდა, უკვე აღარ შეეძლო თავის შეკავება, უნდოდა რომ თავისი გრძნობები მისთვის გაემჟღავნებინა. წესიერადაც კი არ იყო მასთან გამოლაპარაკებული ისე დაეუფლა ეს გრძნობა. მაგრამ რას გაუგებთ სიყვარულს?
ერთ დღეს ღამე იყო, ბილიარდის ბარი უკვე იკეტებოდა, ვასო და მისი მეგობრები წასვლას აპირებდნენ. ვასოს ერთმა მეგობარმა ალისიას დაუძახა და ფეხის ქირად 200 ლარი მისცა. მას ძალიან გაუხარდა და ბაჩოს დიდი მადლობა გადაუხადა. როცა შეტრიალდა ბაჩომ კაბაზე უხეშად მოქაჩა და უთხრა: ამ ღამით წამომყვები?. შეშინებულმა ალისიამ უარი უთხრა და ამით აღშფოთებულმა ფული უკან მიაყარა , შემდეგ კი სწრაფად გაეცალა. სიმთვრალით გალეშილი ბაჩო წამოიჭრა მაგრამ იგი მეგობრებმა შეაჩერეს.
_გალეშილი მთვრალია. არ მიკვირს ასეთი რაღაც რომ გააკეთა-თქვა ერთმა ძმაკაცმა
_სახლში უნდა წავიყვანოთ, რამე შარს არ წამოეკიდოს.-თქვა ვასომ
მათ ბაჩო ძლივძლივობით წაიყვანეს სახლში. როცა ბაჩო თვრებოდა აგრესიული ხდებოდა ამიტომ ერთ გამვლელს ეცა და ჩაარტყა. იქვე პოლიციის მანქანამაც ჩაიარა და იგი პოლიციაში წაიყვანეს. ერთი დღის შემდეგ გამოუშვეს და ჯარიმად 400 ლარი გადაახდევინეს.
მეორე დღეს ვასო ალისიასთან მივიდა და მომხდარის შესახებ ბოდიში მოუხადა.
_არაუშავს, ადრეც მქონია ასეთი შემთხვევები. -თქვა ალისიამ
_იმედია ასეთი რამე არასოდეს მოხდება- (ეს თქვა ვასომ და თავისი თავი გაახსენდა. ის და ალისია თუ შეყვარებულები გახდებოდნენ თუ ვინმე ასეთ რამეს უზავდა წამსვლელიც კი იყო რომ უნიტაზში თავი ჩაეყოფინებინა).
_ხვალ 4-ზე კაფე "ბრილიანტში" მოხვალ? თან კვირაა და სამუშაო არ გექნება
_ალისია გაწითლდა, ცოტა შეყოყმანდა და მერე დათანხმდა.
ვასომ ის სახლის კარამდე მიაცილა. როცა ტაქსიდან გადმოვიდნენ ვასოს თვალში 5 სართულიანი ძველი კორპუსი ეცა. სადარბაზო სულ მინგრეული იყო, ხოლო კიბეები დაქანებული. უცბად ისეთმა შიშმა შეიპყრო რომ ეგონა სადაცაა კიბე ჩაინგრევაო. ავიდნენ მეხუთე სართულზე. იქ მოპირდაპირე მხარეს ორი კარები იყო. ერთი თეთრი, ლამაზად შეღებილი, ხოლო მეორე გაჭუჭყიანებული და დაჭეჭყილი. სწორედ ეს უკანასკნელი გახლდათ ალისიას ბინის კარი. კარი დედამ გააღო. მას შავები ეცვა და გამხდარი, ფერმკრთალი სახე ჰქონდა. ეტყობოდა რომ ბევრი ტანჯვა გადაიტანა.
_გაიცანი, ეს დედაჩემია. -თქვა ალისიამ
_სასიამოვნოა, მე ვასო ვარ.
ქალმა თავი ცოტა უხერხულად იგრძნო. ბოლოს ერთმანეთს გამოემშვიდობნენ და ვასო სახლში წავიდა. იგი მთელი ღამე ალისიაზე ფიქრობდა.
მეორე დღეს რესტორან "ბრილიანტში" ერთმანეთს შეხვდნენ. ბევრი ისაუბრეს. ალისიამ ვასოს თავისი ოჯახის შესახებ.მოუყვა. თურმე მამა ცოტა ხნის წინ გარდაეცვალათ, დედამისი და ალისია მარტო დარჩნენ და ძალიან უჭირთ. ბოლოს ვასო ძლივს გამოუტყდა სიყვარულში. ალისია თავიდან დაიბნა და პირველ წამებში არაფერი არ თქვა. მხოლოდ სასიამოვნო და დარცხვენილი სახე მიიღო და გაიღიმა. ვასოსთვის ცნობილი გახდა რომ მან მის გრძნობებს უპასუხა. მაგრამ გრძნობდა რომ ალისია რაღაცით იყო დაკომპლექსებული და ამ კომპლექსებისგან თავს ვერ ინთავისუფლებდა.რამდენიმე თვე ერთმანეთს ხვდებოდნენ. ხან პარკში საუბრობდნენ, ხან კაფეში.. ვასომ გადაწყვიტა რომ მისთვის ცოლობა ეთხოვა. ძვირფასეულობის მაღაზიაში ძალიან ლამაზი ნიშნობის ბეჭედი იყიდა და მისართმევად ემზადებოდა.
_იცი ვასო, უთხრა ერთ დღეს სასტუმროში პაემანის შემდეგ,- ჩვენ თუ სიცოცხლის ბოლომდე ერთად დავრჩებით ჩემი საიდუმლო მინდა იცოდე. იმედია გამიგებ.
_რა საიდუმლო?
_მალე გეტყვი . ჯერ მზად არ ვარ. მაგრამ დამიჯერე შენთან გულწრფელი ვარ.
_შენი მჯერა. როცა მოგინდება მაშინ მითხარი.-უთხრა ვასომ.
მალე ალისიას დაბადების დღე მოდიოდა, 20ის ხდებოდა და გადაწყვიტა რომ ზუსტად ამ დღეს ეთხოვა მისი ხელი. დაბადების დღეს არ იხდიდა, როგორც უთხრა. გახარებული ვასო თავისი საჩუქრით მანქანაში ჩაჯდა და შეყვარებულის სახლისკენ აიღო გეზი. თვალები უბრწყინავდა, მისი მზერა სხვაგან იყო მიპყრობილი, თითქოს ამ სამყაროში არ იხედებაო. ფანჯარაში იხედებოდა მაგრამ ვერაფერს ამჩნევდა ,თვალწინ სულ სატრფო ედგა.რამდენჯერმე წითელზეც კი გაიარა .უცბად მისი მზერა გაკვირვებისგან შეიცვალა. როცა რამდენიმე წამში თვალი გზაზე მდგარ ალისიას მოჰკრა. მას შავი ძალიან მოკლე კაბა და ნახვრეტებიანი კალბოტკა ეცვა და სექსუალურად იყო მიყუდებული კედელს და მანქანებს გამომწვევად უქნევდა ხელს. უცბად თავი ვეღარ გააკონტროლა და რაღაც მანქანას შეეჯახა. დასისხლიანებულს მანქანიდან გადმოსვლა უნდოდა მაგრამ ქამარს ვერ იხსნიდა. ბოლოს შუშის ნატეხი აიღო და ქამარი ძლივ-ძლივობით გადაჭრა. მანქანიდან გადმოცოცდა და გონება დაკარგა. ცოტა ხანში მანქანა აფეთქდა.
როცა გონზე მოვიდა ყველაფერს ბუნდოვნად ხედავდა.
"გონს მოვიდა" -გაისმა ხმა
"ვიცოდი რომ გადარჩებოდა. არ იყო მძიმე დაზიანება".
თვალები კარგად გაახილა და მის თავზე მდგომი ექიმები დაინახა.
_სად ვარ?
_ნუ გეშინია, საფრთხე არ გემუქრება. ტვინის შერყევა გაქვს საშუალო დონის, სხეულზე ცოტა დაზიანება. ერთ 2 კვირაში გაგწერენ.
_ალისიას ნახვა მინდა. ყველაფერი უნდა მომიყვეს.
_თქვენს ოჯახის წევრებს შევატყობინეთ. აქ არიან და მალე გნახავენ.
ვასოს ისევ ჩაეძინა და როცა გაიღვიძა მამამისი და ძმა დაინახა.
_როგორ ვნერვიულობდით. როცა შეგვატყობინეს რომ ავარიაში მოყევი ძალიან შემეშინდა.-თქვა მამამ
_კარგად ვარ, მალე მინდა გამწერონ . ალისია უნდა ვნახო-თქვა ვასომ
_როცა გაგწერენ მაშინ ნახავ. შენი შეყვარებული არ მინახია და მაინტერესებს. ადრე რომ სურათზე მანახე ძალიან ლამაზია.-უთხრა ძმამ
_კარგი იქნება თუ მასეთ კდემამოსილ გოგოს მოიყვან ცოლად. -უთხრა მამამ
სიტყვა "კდემამოსილის" გაგონებაზე ვასოს თვალები გაუფართოვდა, შემდეგ კი სახე დაეღრიჯა. ხმა ვერ ამოიღო. უცბად ყველაფერი გაახსენდა. ის გოგო გზაზე რომ ნახა .... მსგავსი კი არა ნამდვილად ის იყო. "ეს როგორ მოხდა? ის მეძავია? თან ის ადგილი მსუბუქი ყოფაქცევის ადამიანების უბანია. ვერ ვიჯერებ... თურმე მატყუებდა ამდენი ხანი. აი რა საიდუმლოზეც ლაპარაკობდა! ის ბოზია, თან თავის დაბადების დღესაც არ უღალატა თავის პროფესიას."
ამ ფიქრებში იყო გართული. ცოტა ხანში პალატაში ექიმი შემოვიდა და ახალი მნახველი შემოიყვანა.
_გამარჯობა შვილო, როცა ვასო გამოჯანმრთელდება აუცილებლად გადაგიხდით დიდ ქორწილს.-უთხრა ვასოს მამამ ალისიას.
_ბატონო? -გაკვირვებით თქვა ალისიამ და გაწითლდა.
ვასო ისევ გაურკვეველ მდგომარეობაში იყო: "......."
_ნახეთ, ჩემ ძმას სიხარულისგან ხმა ჩაუვარდა._თქვა ვასოს ძმამ გიომ
_ვასო, როგორ ვინერვიულე შენზე! არც ტელეფონს პასუხობდი შემდეგ კი პოლიციამ აიღო. კინაღამ გავგიჟდი!-თქვა ალისიამ
_მე მოვდიოდი რომ შენთვის ხელი მეთხოვნა, შენ კი....-და ვასოს ხმა ჩაუვარდა. უცბად თავში მაგარი ტკივილი იგრძნო.
ოთახში ექიმი შემოვიდა და ყველა გაიყვანა. მოსაცდელში უთხრეს რომ ვასოსთვის დატვირთვა არ შეიძლება.
გავიდა ერთი კვირა. ვასოს მდგომარეობა გაუმჯობესდა. ახლა ფიზიკურად თავს უფრო უკეთ გრძნობდა, მაგრამ სულიერად უფრო ცუდად იყო. გაურკვევლობისგან არ იცოდა რა გაეკეთებინა. მთელი კვირა მნახველებს არ უშვებდნენ და აი მის პალატაში ალისია შემოვიდა. მას სახე უბრწყინავდა.
_ვასო!-იყვირა და გადაეხვია.
_იმ დღეს როცა შენ დაბადების დღეზე მოვდიოდი. ძალიან ცუდი რამე ვნახე-თქვა ვასომ თან ლაპარაკი უჭირდა.-არ გინდა ამიხსნა?
_რა? რა უნდა აგიხსნა?
_რა საიდუმლოც გაქვს. მივხვდი რაზეც მეუბნებოდი.
ალისია დადუმდა და სახეზე დანაშაულებრივი გამომეტყველება მიიღო.
_ვიცი, ეს არ უნდა გამეკეთებინა. მაგრამ არაფერი დაიმალება. წარმოდგენა არ მაქვს საიდან გაიგე, მაგრამ ძალიან ვნანობ თავი ასეთ საქმეში რომ გავყავი.-თქვა ალისიამ
_ნანობ?-ჰკითხა ვასომ
_კი, თანაც ძალიან. ჩვენ ქორწინებას ხელს ხომ არ შეუშლის?
_ალბათ ამისთვის მიზეზი გქონდა. არ მეგონა თუ ასეთი იყავი. გარეგნობა მატყუარაა, ამაში საბოლოოდ დავრწმუნდი .
_მინდა ერთ დღეს ყველაფერი თავიდან ბოლომდე მოგიყვე. მაგრამ ამისთვის დრო არ მაქვს. გრძელი ამბავია. დამიჯერე ძალიან ვნანობ. როცა გაგწერენ ყველაფერს მოგიყვები და გადაწყვიტე მომიყვან თუ არა ცოლად.-თქვა დაღონებულმა ალისიამ და წავიდა.
ვასო ცოტა გამოერკვა გაუგებრობისგან მაგრამ ყველაფერი ისევ ბურუსს მოეცვა. ნუთუ ალისია თავის დაბადების დღეზე, როცა ვასოს ელოდებოდა ქუჩაში კლიენტებს იღებდა.. ეს გაურკვეველი იყო. ის გოგო ზუსტად მისნაირი იყო, იგივე ვარცხნილობა, ნუთუ ორეულია? მისთვის ახლა მთავარი იყო მალე გამოჯანმრთელებულიყო და ალისიასთვის მოესმინა. "ნეტა ეს ყველაფერი ტყული აღმოჩნდეს! არ მინდა ის გოგო ალისია იყოს. თან თავისი საიდუმლო, რომელიც ასე უშლის ჩვენ ქორწინებას ხელს, რცხვენია, თუ ლოგიკით განვსაზღვრავთ ის მეძავია და რაღაცის გამო ამ საქმიანობას ხელი მოკიდა."
რამდენიმე დღეში ვასო გამოწერეს. ალისიამ სახლში მიაკითხა და ჩახუტება დაუპირა, როცა ვასომ შეაჩერა.
_არ მომეკარო სანამ ყველაფერს არ ამიხსნი
ალისია გაჩუმდა და ხმა ვერ ამოიღო. შემდეგ კი ძლივძლივობით თქვა:
_ხვალ ჩემ სახლში 7-ზე მოდი და ყველაფერს მოგიყვები. დედაჩემიც გარეულია ამ საქმეში. ორივე აგიხნით.
ვასომ თავის ოჯახს არაფერი არ უთხრა, არც ის რომ ალისიაზე ასეთი ეჭვები ჰქონდა.
გათენდა. ვასო 12-ზე ადგა და ეზოში თავის ძმაკაცებს შეხვდა.
_ახლა სტრიპტიზ ბარში მივდივართ. არ გინდა წამოგვყვე? განიტვირთები.-უთხრა ერთმა ძმაკაცმა
_სტრიპტიზ ბარში? მე საცოლე მყა... -ამის თქმაზე რაღაც გაახსენდა. ალისია ხომ ბოზი იყო, იმედგაცრუებული იყო. ამიტომაც დათანხმდა. გადაწყვიტა რომ სამაგიერო გადაეხადა.
ვასო და მისი სამი ძმაკაცი სტრიპტიზ ბარში წავიდნენ. იქ დიდი მხიარულება იყო. ქალები ძელთან ცეკვავდნენ. იქ კლიენტებსაც ემსახურებოდნენ. ვასო დაღონებული იყო. ცდილობდა ძალით გაემხიარულებინა თავი. უცბად უკან მიმავალი ოქროსფერთმიანი გოგო დაინახა. წამიც არ იყო გასული რომ მთვრალმა ბაჩომ უკანალზე ხელი წამოარტყა.
_შენ?-ჰკითხა ბაჩომ.-რა სექსუალური ყოფილხარ. ერთდროულად ორ სამსახურში მუშაობ. კაი მოფიქრებაა
_წესიერად მომექეცი! მემგონი ვიღაცაში გეშლები! კლიენტებს ვემსახურები მაგრამ უხეშ მოპყრობას არავისგან არ ავიტან და უცბად ფეხი მოიქნია და ბაჩოს სახეში გაარტყა. ბაჩო გაცეცხლდა და გოგოს გაარტყმა დაუპირა. მაგრამ ის ისეთი სწრაფი იყო რომ ბაჩოს ფეხებში გაუძვრა, შემდეგ კი პანჩური ამოარტყა. ამას თავში ორი ბოთლიც დააყოლა და ბაჩო გაითიშა.
ვასო გოგოს მივარდა და ალისია იცნო.
_სახლში 7-ზე დამიბარე, აი რატომ ასე გვიან! თურმე ყველაფერს ნანობ..
_რეებს როშავ? კლიენტებს ღამით 12-ზე ვიბარებ და არა ასე ძალიან ადრე. ისე შენთან მშვენივრად გავერთობოდი
_შენ ალისია არ ხარ.
_ალისია? არა, ჩემი ნამდვილი სახელი არ მომწონს ამიტომ ზედმეტსახელად სუპერბომბას მეძახიან. ყველა ოცნებობს ჩემთან წოლაზე.
_შენ გამო მომიხდა ავარია!
_ისე კი გამახსენდი. როცა მანქანით მიდიოდი მივხვდი რომ მე გამომაყოლე თვალი და მომსახურება გინდოდა. მართლაც რომ სუპერბომბა ვარ. ვწუხვარ ავარია რომ მოგიხდა მაგრამ ახლა შეგიძლია აისრულო სურვილი. ერთ ღამეში 150 ლარს ვიღებ.
ვასო გაოგნებული იყო. ასეთი ორეული, მას არასოდეს სჯეროდა ორეულების არსებობა. დარწმუნდა რომ ეს გოგო ალისია არ იყო. ის ასეთ რამეს ვერ გააკეთებდა. უბრალოდ დამთხვევაა. ასე ფიქრობდა და თან სიხარული ეუფლებოდა რომ მისი შეყვარებული მსუბუქი ყოფაქცევის არ აღმოჩნდა.
ვასო ამ ფიქრებში იყო გართული როცა იმ გოგოს დასისხლიანებული ბაჩო მიუახლოვდა, თმაში სწვდა და სახეში მუშტი ჩაარტყა. ხალხი ეცა და გააშველა, "სუპერბომბას" თვალში ჰქონდა მოხვედრილი და სისხლი მოსდიოდა. დაცვამ ბაჩო გარეთ გააგდო. ვასო და მისი ძმაკაცებიც მიჰყვნენ.
_ქუჩაში გამომაგდეს იმ იდიოტებმა-წამოიყვირა გალეშილმა ბაჩომ
_ცუდი სიმთვრალე გაქვს. შენთან ყოფნა შარია-უთხრა ვასომ
_ისევ ამის სახლში წათრევა მოგვიწევს.
ძმაკაცებს ბაჩო სახლში მიჰყავდათ როცა უცბად ცუდად გახდა და გონება დაკარგა. ძმაკაცები ეცადნენ მის მოსულიერებას მაგრამ გონზე ვერ მოჰყავდათ. მიიყვანეს საავადმყოფოში.
_თავის ქალა აქვს დაზიანებული და საკმაოდ მძიმე ტვინის შერყევა აქვს-თქვა ექიმმა
_რამე საშიში ხომ არაა?-იკითხა ვასოს ერთმა ძმაკაცმა ირაკლიმ
_არაფერი. თუ ორი კვირა საწოლში იწვება. ადგომა არ შეიძლება თორემ ეპილეფსია განუვითარდება.-თქვა ექიმმა
ძმაკაცებმა ბაჩოს ოჯახის წევრებს დაურეკეს და ყველაფერი აცნობეს.
ვასომ საათს დახედა. უკვე 6-ის ნახევარი გამხდარიყო. შვიდზე ალისიასთან უნდა წასულიყო. როცა საავადმყოფოს კარიდორში მიდიოდა ერთ ღია პალატას მოჰკრა თვალი. იქ ის ალისიას მსგავსი გოგო საწოლზე იწვა და თვალზე ყინულები ედო.
_შეიძლება?-ზრდილობიანად იკითხა ვასომ
_შემოდი. რა მიქნა შენმა ძმაკაცმა! ჭკუა კი ვასწავლე. ისე, აქ რას აკეთებ?-ჰკითხა "სექსბომბამ"
_ბაჩოც აქ მოვიყვანეთ რომელმაც გცემა. მძიმე ტვინის შერყევა აქვს.
_ორი ბოთლი დავამტვრიე თავზე აბა რა იქნებოდა.-ეს თქვა და წამოიხარხარა
_შეიძლება შეურაცჰყოფა მოგაყენა მაგრამ აქ გასახარი არაფერია. ცუდი სიმთვრალე აქვს. ჩემ შეყვარებულსაც მსგავსი რაღაც უყო.
_მაშინ ალისია რატომ დამიძახე?-ეჭვიანად ჰკითხა გოგომ და დაძაბული გამომეტყველება მიიღო
_ჩემ შეყვარებულს ძალიან გავხარ. თავიდან ის მეგონე. როცა მანქანით მივდიოდი ის მეგონე და მაგიტომაც მომიხდა ავარია. ის მსუბუქი ყოფაქცევის არაა. ახლა კი ნამდვილად მჯერა ორეულების არსებობის
ამის გაგონებაზე "სექსბომბა" წამოხტა და თვალიდან ყინულებიანი პარკი ჩამოუვარდა. თვალი გასიებული და ჩალურჯებული ჰქონდა. "ალისია" -ეს სახელი ჩუმად ჩაილაპარაკა და გაიფიქრა: "როგორ ვერ მივხვდი. პირველად რომ ალისია დამიძახა. ისე ვიყავი სხვა რაღაცაზე გადართული რომ ყურაღება არც კი მივაქციე. რაღა ბებერი გამოჩერჩეტებული დედაკაცი და რაღა მე!"
_რა მოგივიდა?-ჰკითხა ვასომ
_არაფერი, უცბად რა ღ აც გამახსენდა. ის ალისია, ვინ არის ასე რომ მგავს?-ეშმაკური სახით უთხრა "სექსბომბამ"
_ჩემი საცოლეა.
_სად ცხოვრობს?
_ასე დაწვრილებით რაში გაინტერესებს, იცნობ?-ჰკითხა ვასომ
_არა, უბრალოდ დამაინტერესა. რამდენი მსგავსი ადამიანი არსებობს. ორეულები. არ ვიცოდი ორეული თუ მყავდა-ამის თქმაზე ჩუმად ჩაიცინა
_კარგი, უნდა წავიდე, მაგვიანდება- თქვა ვასომ და ოთახიდან გავიდა თან საათს უყურებდა.
"მაგვიანდება, შვიდს 15 წუთი უკლია უკვე. ვეღარ ვითმენ ისე მინდა ალისიას საიდუმლო გავიგო. თურმე სულ სხვა საიდუმლოზე მელაპარაკებოდა." -ამას ფიქრობდა და გარბოდა. მანქანაში ჩაჯდა და ალისიას ბინისკენ აიღო გეზი.
გაგრძელება იწერება
Friday, September 23, 2011
Saturday, September 10, 2011
რა შეიძლება იყოს კანის,გაზეთის, ვერცხლის , ოქროსი ან ბრილიანტის?
აი საღამოს რვა საათი გახდა და ეზოში მყოფმა 15 წლის ანასტასიამ შიშით დახედა საათს. რვა გამხდარიყო და უკვე სახლში ასვლის დრო იყო.
_უნდა წავიდე ჯემალ, ჩემი მშობლები ინერვიულებენ.
_კარგი რადგან ასე გინდა.. მთელი ღამე შენზე ვიფიქრებ, ვიდრე ისევ არ გნახავ.
და ანასტასია სახლისკენ გაიქცა, მაგრამ ჯემალი მკლავში სწვდა და ტუჩებში ეამბორა. ანასტასიას თავიდან ესიამოვნა მაგრამ მერე ხელი ჰკრა:
_ჩემმა მშობლებმა რომ დაგვინახოს მზეს არ მანახებენ.
_კარგი მაშინ შენი მშობლების თუ ასე გეშინია ცოლად მოგიყვან.
_ვიფიქრებ ჯემალ ამაზე, ახლა კი მეჩქარება…
ანასტასია სახლისკენ გაიქცა. სახლში მისულს მამამისმა უთხრა:
_შვილო უკვე 15 წლის ხარ. მე და დედაშენმა ბევრი ვიფიქრეთ და გადავწყვიტეთ. შენ უნდა გათხოვდე, უკვე დროა! შენთვის ღირსეული კანდიდატურა უნდა ავარჩიოთ. არ მოგცემთ ნებას ვიღაც გლეხს გაყვე ცოლად.
_მამა მე ხომ ჯერ პატარა ვარ. რა დროს ჩემი ოჯახია.
_შვილო შენხელებს უკვე შვილიც ჰყავთ! უნდა გათხოვდე… თან მალე ახალი წელი მოდის 1933 წელი დგება! მთელი ერევანი იზეიმებს.
_მამიკო, უცხოელი რომ იყოს ჩემი ქმარი? მაგალითად ქართველი. მაინც ჩვენი მოსაზღვრე ქვეყანაა
-რაა??? რას ამბობ შვილო.
-ეჰ
-თუ მდიდარი იქნება კაი ჯანდაბას-ჩუმად წაილაპარაკა
ანასტასია 9-ზე დასაძინებლად დაწვა. მთელი ღამე ჯემალის ამბორი ესიზმრებოდა.
ჯემალსაც ანასტასია ესიზმრებოდა, მაგრამ არა მარტო კოცნა, არამედ კოცნის გაგრძელებაც…ამ დროს გამოეღვიძა და განიზრახა თავისი სიზმრის ასრულება, თუმცა ვინაიდან ანასტასია წესიერი გოგო იყო, ამისთვის ის ცოლად უნდა მოეყვანა. თავის სურვილზე უარს ვერ იტყოდა. როცა გათენდა ანასტასიას ფანჯარაში წერილი შეუგდო:
,, ძვირფასო, ერთი სული მაქვს როდის გნახავ. როდის გავიპაროთ??შეიძლება შენმა მშობლებმა გაგათხოვონ უნდა ვიჩქაროთ. თუ თანახმა იქნები მალე დავჯავშვნი საქართველოსკენ მიმავალ მატარებელს. ”
ანასტასიამ როცა ეს წერილი ნახა გული აუჩქროლდა. ის თანახმა იყო, რადგან ჯემალი სუფთა და გულწრფელი სიყვარულით უყვარდა. იმ საღამოს ჯემალი და ანასტასია ისევ შეხვდნენ ერთმანეთს ღამის 3 საათზე. ანასტასიას თავისი ბარგი ქონდა აკიდებული, ჯემალს კი ხელში ორი ბილეთი ეჭირა. ამით კიდევ უფრო აისახება მისი სიმამაცე და სივაჟკაცე. ჯემალს ჩაჩაჩული სარვალი ეცვა, ზემოდან კი ვარდისფერი მაისური. ხოლო ანასტასიას ჩითის კაბა. ანასტასია ისე იყო სიყვარულისგან დაბრმავებული რომ ჯემალის ცხვირზე უზარმაზარ კეხს ვერ ამჩნევდა და ეუბნებოდა ხოლმე: “ჯემალ რა ლამაზი და სწორი ცხვირი გაქვსო”. ჯემალიც შეიფერებდა ხოლმე.
უმთვარო ღამე იყო და ძლივს გაიგნეს გზა. მიაღწიეს სადგურს . ათი წუთი ელოდნენ მატარებელს . ბოლოს როგორც იქნა მოვიდა და მეცხრამეტე ვაგონში ავიდნენ. ჯემალმა კონტროლიორს მეათე კლასის ბილეთები გადასცა. მანაც შეუშვა ისინი, შევიდნენ თავიანთ კუპეში. ფანჯრები ჩამტვრეული იყო, და კარის დასაკეტად ფიცარი იყო საჭირო. ხოლო საწოლებზე ლითონის ლეიბები ეწყო. თანაც კუპე საშინლად ყარდა. აქა-იქ თაგვის ცურცლებიც ეყარა. მაგრამ ეს გასაკვირი არც იყო, რადგან ბილეთი ერთი მანეთი ღირდა.
_ანასტასია ჩვენ მალე დავქორწინდებით და რა მნიშვნელობა აქვს ეხლავე შევასრულებთ ცოლქმრულ მოვალეობას თუ ერთ კვირაში?
_მართალი ხარ. ერთი სული მქონდა მქონდა როდის გაკოცებდი.
_ხო კოცნაც და ისიც
_ რა ის? შენ იმას გულისხმობ აი იმას….დედაჩემმა და მამაჩემმა ჩემ გასაჩენად რომ გააკეთეს
_კი, ეგ აუცილებელია ჩვენც ხომ გვინდა ბავშვი.
_ხო მარა ჯერ არ მინდა
_არაუშავს თავს დავიცავთ
-და ჯემალამ ჯიბიდან პარკისმაგვარი რაღაც ამოიღო.
_ეს რა არის?-ჰკითხა განცვიფრებულმა ანასტასიამ
_ეს მე გავაკეთე.დაცულები ვიქნებით. და მე მას პრეზერვატივი ვუწოდე.
_და რა უნდა უყო?
_უნდა წამოვიცვა
_სად?
_სადაც საჭიროა მერე ნახავ-უთხრა მან
_ალო, ბატონო აბგარ, თქვენ ბრძანდებით? აქ მატარებელში ვიღაც გოგოა თქვენს შვილს ანასტასიას ძალიან გავს და მასთან ერთად ვიღაც ქეციანი შავი ბიჭია. ბილეთს რომ დავხედე ანასტასია აზარიანი და ჯემალ შავშიშვილი ეწერა.-უთხრა კონტროლიორმა
_რაო? შეუძლებელია ჩემ წესიერ ქალიშვილს ახლა ღრმა ძილით სძინავს
_იქნებ გადაგემოწმებინათ? ხომ იცით მე თქვენი ერთგული მსახური ვარ. მახსოვს ჯარში რომ ვიყავი ლეიტენანტო, სულ თქვენ გემორჩილებოდით. როდესმე გახსოვთ რომ თქვენთვის მომეტყუებინოს? რომ ჩამომაქვეითეს და მატარებლის კონტროლიორი ვარ ესეც თქვენ გამო მოხდა.
_გენდობი ოშაგან. ახლა შევამოწმებ და თუ არ იქნება მანდ გამოვიქცევი. მატარებელი შეეცადე დააკავო.
_კარგი გელოდებით
აბგარი შვილის ოთახში შეიჭრა. მარა უცბად გულს მოეშვა როცა დაინახა რომ საწოლში რაღაც ამობურცული იყო და თავისი შვილის ფორმას გავდა. მას მოერიდა რომ საბანი გადაეხადა და დაუძახა:
_ანასტასია შვილო, მანდ ხარ?
პასუხი არ იყო. ისევ გაიმეორა და იგივე განმეორდა, მაშინ კი სახეზე ბრაზის ოფლმა დაასხა და მთელი ზალიტ გადახადა საბანი. იქ მუთაქის მეტი არაფერი იყო. აბგარი გაცოფდა და ისევ ყურმილს მივარდა:
_ოშაგან მართალი ყოფილხარ, ჩემი შვილი აქ არაა. მატარებელი სეაჩერე მოვდივარ!
_მატარებელი უკვე იზვრება მაგრამ საავარიო ხელის მუხრუჭით გავაჩერებ
_მიდი სწრაფად
აბგარი თავის ჟიგულში ცაჯდა და მატარებლისკენ გაქანდა. გზაზე ერთ-ორ ადამიანს გადაუარა. მაგრამ ისე იყო გაცოფებული, რომ ამას ყურადღება არ მიაქცია.
მატარებელსი ანასტასიამ კარი ჩაკეტა და ჯემალს უთხრა: “ტანახმა ვარ საყვარელო”. და მათ კუპეში ჯანჯღარი გაისმა. მატდა მოულოდნელად მატარებელი უცებ გაჩერდა. ისინი ჯერ ჰაერსი ახტნენ და მერე იატაკზე დახტნენ. მაგრამ ამან ისინი ვერ შაკავა და გააგრძელეს კუპის ნჯღრევა. უცბად კარებზე ბრახუნი გაისმა, თუმცა მათ ეს ვერ სეამჩნიეს. ანასტასიამ მამამისის ხმა გაიგო: “გააღე შე ბოზო! ვერ გადამირჩები ნაგავო!” ანასტასიას ხმა არ ამოურია თუმცა ჯანჯღარი შეწყვიტეს. ანასტასტასიამ ტანსაცმელი აიღო და სასწრაფოდ გადაიცვა. ჯემალს ქვემოდან ცაცმული ჰქონდა, როცა კარი ცულმა ჩატეხა და აბგარის გაცოფებული სახე დაინახეს. აბგარმა ცულით მთლიანი საკეტი გატეხა და ანასტასიას პირდაპირ თმასი სწვდა და დერეფანში გაატრია. “მე სენ გიჩვენებ! მარტო არ მინდა ქალიშვილი არ აღმოცნდე!”
აბგარმა ანასტასია თავის ჟიგულში ჩააგდო და საავადმყოფოში გააქანა.
აბგარს ექიმი ტუალეტში დახვდა, თუმცა გაბრაზებულმა აბგარმა ის ტუალეტიდან ისე გამოათრია რომ ტრაკის გამოწმენდაც კი არ აცალა.
_ახლავე გასინჯე ქალიშვილია თუ არა
ექიმმა როგორც კი ძველი ლეიტენანტის სახე დაინახა იმ წამსვე შევარდა თავის კაბინეტში და სასინჯი ხელსაწყოები გამოიტანა და ანასტასიას უთხრა: აბა დაწექი და ჩაიხადე.
მან ამის ნაცვლად სახეში შეაფურთხა და იქვე მიგდებული ჯოხი სახეში ჩაარტყა. ის მეორე სართულის ფანჯრიდან იმ წამსვე გადახტა და ნაგვის მანქანაში ჩავარდა. აბგარიც გადახტა მაგრამ უკვე გვიან იყო და ის მანქანის ნაცვლად მიწაზე დაეხეთქა. ამ დროს მასთან პოლიცია გაჩნდა. აბგარი ციხის საავადმყოფოში გააქანეს. ბრალი იქვე წაუყენეს. მან ორი ადამიანი მანქანით გაიტანა და 40 ელიანი პატიმრობა მიუსაჯეს. მას აღენიშნებოდა ორივე ფეხის მოტეხილობა, ტვინის შერყევა, მარჯვენა ხელი კი პარალიზებული დარჩა.
ანასტასიამ ეს ვერ დაინახა, სადგურზე წავიდა და ჯემალის ძებნა დაიწყო. უცბად ერთ კუთხეში მამამისის პიჯაკი დაინახა, რომელიც მაშინ გაიძრო როცა ანასტასიას მიათრევდა. გასინჯა და ჯიბეებში 200 მანეთი იპოვა. აიღო და ისევ გააგრძელა ჯემალის ძებნა. უცბად კონტროლიორის კუპიდან ჯემალის ყვრილი მოისმა. მატარებელი გაჩერებული იყო და ხალხი აქეთ-იქით ირეოდა ვერ დაედგინათ გაცერების მიზეზი. ანასტასია ავიდა და ჯემალს კარი გაუღო ის გარედან ჩაკეტილი იყო.
_ოო, ანასტასია, რა გიქნა მამაშენმა? თვალი დაგილურჯა ხო მაგ ნაგავმა?
_არაუშავს, ახლავე ტაქსი ავიყვანოთ საქართველოს საზღვარზე გადავიდეთ.
_კი ამგრამ ფული?
_მე მაქვს, ნუ ინერვიულებ.
მათ ტაქსი გააჩერეს და ცასხდნენ გეზი საქართველოს საზღვრისკენ აიღეს.
ბევრი იარეს თუ ცოტა იარეს, მიადგნენ საზღვარს. იქ უპრობლემოდ გადაუშვეს, რადგან ეს ხომ საბჭოთა კავშირი იყო! მათ ავტობუსი გააჩერეს და გაუდგნენ ჯემალის მშობლიური სოფლის წნორის გზას. ხანგრძლივი მოგზაურობა ელოდათ წინ. როგროც იქნა წნორში ჩავიდნენ. ჯემალმა იგი თავის დანჯღრეულ სახლში შეიყვანა. წინ დედამისი შემოეგებათ. დედამ ახედ-დახედა მომავალ რძალს და სახეზე კმაყოფილების იერმა გადაჰკრა:
_ჯემალ შვილოო! ეს რა კარგი გოგოი მოგიყვანია! ქართლიდან ჩამაიყვანე?
_არა სომხეთში ვიყავ და ეს გოგოი ერევანსი გავიცანი. შენ იგრე ნუ უყურებ, ლეიტენანტის შვილია!
_იიი... სომეხიო?! მე სომეხ რძალს სახლში გავაჩერებ?
_ან აქ ანასტასიასთან ერთად დავრჩები, ან არადა მეც წავალ!
_ოოო შვილო ამდენ ხან არ მენახე და ეხა გაგაგდო?! იცხოვრეთ ოღონდ ნურავის გააგებინებ რომ სომეხია! თავი არ მომჭრა! მზითვები აქ?
_არა დედა დაკარგა
_იიმე ქა! მოსატანი მეეტანა!!! დარჩით და ქორწილზე ხმა არ დაძრა1 შენ ქორწილის ღისსი ხარ ქა?! სომეხი მომითრიე!
_ეხა ნუ ლანძღავ ბევრ ქარტველ ტლაკს ჯობია. გვაჩვენე ჩვენი ოთახი.
გავიდა ერთი თვე. ანასტასიას ყელში ჰქონდა ამოსული ჯემალას დედა. ქართულიც კი ისწავლა იმის გამო რომ ტვინი არ შეეჭამა, ერთხელაც ჯემალმ ღამით ძმაკაცები მოიყვანა სახლში. ანასტასია და დედამისი გაუმასპინძლდნენ, ერთმა ძმაკაცმა ჯემალას კამასუტრა აჩუქა. მან დიდი მადლობა გადაუხადა და გადაჰკოცნა. ამ დროს ანასტასიას ტორტი გამოჰქონდა როცა დედამთილის დაგდებულ ბანანზე ფეხი აუცურდა და ტორტი პირდაპირ დედამთილს ეცა სახეში. ის უკან გადავარდა და ერთ-ერთ ძმაკაცს კალთაში ჩაუვარდა. მანაც იფიქრა დახმარება სჭირდებაო და სახიდან ტორტი აულოკა. გამწარებულმა და შეურაცჰყოფილმა ჯემალის დედამ იწივლა და გონება დაკარგა. ყველა ეცა მოსასულიერებლად. ანასტასიამ ღვინო გადაასხა და მოსულიერდა მაგრამ იმხელაზე იკივლა რომ ამის შემდეგ ხმა აღარ ამოუღია. ის სამუდამოდ დამუნჯდა, სახლის დიასახლისი კი ანასტასია გახდა.
Part 2 17+
გაგრძელება იწერება
გავიდა ერთი წელი. ჯემალმა და ანასტასიამ კამასუტრა წაიკითხეს და გადაწყვიტეს დღეში ორჯერ ეჯანჯღარებინათ თავისი ოთახი. ეს ჯანჯღარი 1 თვე გაგრძელდა და ბოლოს გაუცვდათ სასქესო ორგანოები.
__ ოო საყვარელო ახლა რაღა გვეშველება. ვეღარ ვაჯანჯღარებთ ოთახს.
__ამ კამასუტრაში სიმართლე არ წერებულა!
__იცი რა ჯემალ რაღაც მოვიფიქრე. თუ შეიძლება გულის გადანერგვა, რატომ არ შეიძლება სასქესო ორგანოც გადავინერგოთ?
__მართალი ხარ! კი მაგრამ ვინ დაგვთანხმდება დონორობაზე? ყველას უნდა ჯანსარი სასქესო ორგანო
__არავინ დაგვთანხმდება მაგრამ ეს არცაა საჭირო. ისინი ვერც კი მიხვდებიან ისე დაკარგავენ...
ამის შემდეგ წნორში ხმა გავარდა რომ ხალხი ქალიშვილობას და ვაჟიშვილობას მოულოდნელად კარგავდა. ამის მიზეზი კი რეალურად ასეთი იყო:ჯემალმა და ანასტასიამ სასქესო ორგანოების მოპარვა განიძრახეს. ისინი მეზობლის სახლებში ღამე იპარებოდნენ და საუკეთესოს ეძებდნენ. როცა იპოვიდნენ ძველს ახალში დაუკითხავად უცვლიდნენ.
მაგრამ ერთხელაც არ გაუმართლათ მათ. ბომბაშვილების ოჯახი, რომელთაც ქალიშვილი ყავდათ ღამე დადარრაჯებული იყვნენ, რადგასნ დამნაშავეს ელოდნენ. ჯემალი და ანასტასია უკვე ეთუნას ოთახში იყვნენ როცა დერეფნიდან ხმაური შემოესმათ. ისინი მიხვდნენ რასიც იყო საქმე და ეთუნას საწოლის მათრასში დაიმალნენ. ბომბაძეებს იარაღი მომარჯვებული ჰქონდათ როცა ოთახში მძინარე ეთუნას მეტი ვერავინ ნახეს. იმ ღამეს ჯემალი და ანასტასია ადვილად გამოზვრნენ, თუმცა ისინი მიხვდნენ რომ ამ სოფელში ახალი სასქესო ორგანოები უკვე გათავებული იყოდა გადაწყვიტეს წასულიყვნენ ახალი გზის ძიებაში.
ჯემალი და ანასტასია თბილისში დროებით წავიდნენ. ისინი ძირითადად მეეზოვეებად მუშაობდნენ. ერთხელაც ჯემალმა ერთი 2 მანეთიანი ლატარიის ბილეთი იყიდა. მესამე დღეს მან გაზეთი "ლუჩშეიე ვრემია" (დღევანდელი "პრაიმტაიმი") იყიდა. მან გადაშალა ბოლო გვერდძე და თვალს არ დაუჯერა! ზუსტად იგივე ციფრები იყო! და ჯემალმა და ანასტასიამ 500 000 მანეთი მოიგეს. როცა ფული აიღეს, მიხვდნენ რომ საბჭოთა კავშირში აღარ დაედგომებდათ, რადგან მოკლავდნენ და ფულს წაართმევდნენ. მათ გადაწყვიტეს თვითმფრინავი მოეპარათ და ჩინეთში წასულიყვნენ. ისინი აეროპორტში მივიდნენ. ჯემალმა იცოდა თვითმფრინავები სადაც ცერდებოდნენ და იქ შეიპარა. ანასტასია მეორე პილოტად მიუჯდა და სადგური თვითმფრინავმა გამოანგრია. ის მთელი სიჩქარით მიფრინავდა. მოულოდნელად ჰაერში აიჭრა. ის ხან ამოტრიალდებოდა, ხანაც ისევ ჩვეულ ფორმას დაუბრუნდებოდა.
_ძვირფასო ჯემ სად მივდივართ?
_წესით ჩინეთში... კომპასი და რუკა ხომ გვაქვს?
_ჯემალ რა ჭკვიანი ხარ! კომპასის ცნობა იცი?
_ცნობა კი ვიცი მაგრამ ჩინეთი რომელ მხარესაა ეგ არ ვიცი... ამის გაგებაში რუკა დაგვეხმარება. საითკენაა მიდი ნახე
_მარჯვნივაა და... მაგას ჩრდილოეთი თუ აღმოსავლეთი ქვია აღარ მახსოვს
_ჩრდილოეთი რო არ ქვია ვიცი და ესე იგი აღმოსავლეთით უნდა წავიდეთ.
_ვაიმე ჯემალ რა ჭკვიანი ხარ!
მათ გზა განაგრძეს. ღამე იყო როცა თვითმფრინავი ჩინეთის დიდ კედელზე დაეშვა. ის კედელზე მიჰქროდა. ნელ-ნელა შენელდა და ბოლოს გაჩერდა. ჯემალი და ანასტასია თვითმფრინავიდან გადმოვიდნენ. მათ იქვე ჩინეთის კედელზე დაიძინეს. როცა გაიღვიძეს ლაპარაკი წამოიწყეს
_ანასტასია ამხელა ქვეყანაში დარწმუნებული ვარ უამრავი კარგი სასქესო ორგანო იქნება.
_მართალია. მოდი სადმე ბინა ვიქირაოთ. თანაც ამ უზარმაზარ კედელზე ხომ რ ვიცხოვრებთ. თანაც ამდენი ფული ამისთვის გვაქვს?
_მართალია.
ანასტასიამ და ჯემალმა გზა განაგრძეს და ერთ ძველ ავტობუსში ჩასხდნენ. მძღოლს მანეთები მისცეს, ამრა მან იუარა (თავი გააქნია ბურტყუნით) და უკან დაუბრუნა. მათ არ იცოდნენ როგრო მოქცეულიყვნენ ჩინური არ ესმოდათ და არც ჩინელებს ესმოდათ მათი. ამიტომ მიმიკებით დაუწყეს ლაპარაკი. მაგრამ ჩინელი გაბრაზდა და ხმამაღლა მიაძახა "რი ნი გე ქსიან რენ ბან ბან"
ანასტასია ვერ მიხვდა რა მიაძახა, მარა ჯემალას ეს ფრაზა ეცნო. ჯიბიდან თავისი გინებების წიგნაკი ამოიღო, რომელიც მამამისისგან მემკვიდრეობით ერგო. გადაფურცლა და ჩინური გინებები მოძებნა დაიმ წამსვე იპოვა ეს ფრაზა და მისი განმარტებაც: "მოვტყ*** შენი წინაპრები". ამის წაკითხვაზე ჯემალი გაბრაზდა და იმ ჩინელს ჩინურადვე დაუწყო გინება:
_ვო კაო!-(წადი შენი), გუნ ნი მა დე დამ (წადი შენი თავი მოტ****), გო ნიანგ იანგ დე (ბოზის შვილო),ქუ სი (წადი ჯანდაბაში), ტიან ვო დან (ლოკე ჩემი ერთი ადგილი). -ბოლოში ერთი გინებაც ჰქონდა დარჩენილი მაგრამ სანამ მის წაკითხვას მოასწრებდა ფეხი მოხვდა ერთ ადგილში და მაგრა ეტკინა.
_საყვარელო, კარგად ხარ? ამ დამპალმა ჩინელმა რა გიქნა!
_ძალიან მტკივა, გავიქცეთ აქედან თორემ ეს ჩინელები გვცე...
სიტყვის დამთავრებაც კი ვერ მოასწრო რომ ავტობუსის მგზავრები დაეტაკნენ და ორივეს ცემა დაუწყეს. ბარგი წაართვეს სადაც ფული ედოთ და ორივე ხეზე მიაბეს, ავტობუსი დაიძრა და წავიდა, მათი ფული კი ავტობუსის მგზავრებმა გაინაწილეს.
_ახლა რრა ...უნდა ვ..ქქნათ?-ამოიკვნესა ნაცემმა ანასტასიამ
_გავიხსნათ ეს სულელური ჩინური თოკები და ავტობუსს დავედევნოთ. ჩვენს ფულს აუცილელად დავიბრუნებთ და სასქესო ორგანოებსაც ავაცლით იმ იდიოტებს.-თქვა გამწარებულმა ჯემალამ
_უნდა წავიდე ჯემალ, ჩემი მშობლები ინერვიულებენ.
_კარგი რადგან ასე გინდა.. მთელი ღამე შენზე ვიფიქრებ, ვიდრე ისევ არ გნახავ.
და ანასტასია სახლისკენ გაიქცა, მაგრამ ჯემალი მკლავში სწვდა და ტუჩებში ეამბორა. ანასტასიას თავიდან ესიამოვნა მაგრამ მერე ხელი ჰკრა:
_ჩემმა მშობლებმა რომ დაგვინახოს მზეს არ მანახებენ.
_კარგი მაშინ შენი მშობლების თუ ასე გეშინია ცოლად მოგიყვან.
_ვიფიქრებ ჯემალ ამაზე, ახლა კი მეჩქარება…
ანასტასია სახლისკენ გაიქცა. სახლში მისულს მამამისმა უთხრა:
_შვილო უკვე 15 წლის ხარ. მე და დედაშენმა ბევრი ვიფიქრეთ და გადავწყვიტეთ. შენ უნდა გათხოვდე, უკვე დროა! შენთვის ღირსეული კანდიდატურა უნდა ავარჩიოთ. არ მოგცემთ ნებას ვიღაც გლეხს გაყვე ცოლად.
_მამა მე ხომ ჯერ პატარა ვარ. რა დროს ჩემი ოჯახია.
_შვილო შენხელებს უკვე შვილიც ჰყავთ! უნდა გათხოვდე… თან მალე ახალი წელი მოდის 1933 წელი დგება! მთელი ერევანი იზეიმებს.
_მამიკო, უცხოელი რომ იყოს ჩემი ქმარი? მაგალითად ქართველი. მაინც ჩვენი მოსაზღვრე ქვეყანაა
-რაა??? რას ამბობ შვილო.
-ეჰ
-თუ მდიდარი იქნება კაი ჯანდაბას-ჩუმად წაილაპარაკა
ანასტასია 9-ზე დასაძინებლად დაწვა. მთელი ღამე ჯემალის ამბორი ესიზმრებოდა.
ჯემალსაც ანასტასია ესიზმრებოდა, მაგრამ არა მარტო კოცნა, არამედ კოცნის გაგრძელებაც…ამ დროს გამოეღვიძა და განიზრახა თავისი სიზმრის ასრულება, თუმცა ვინაიდან ანასტასია წესიერი გოგო იყო, ამისთვის ის ცოლად უნდა მოეყვანა. თავის სურვილზე უარს ვერ იტყოდა. როცა გათენდა ანასტასიას ფანჯარაში წერილი შეუგდო:
,, ძვირფასო, ერთი სული მაქვს როდის გნახავ. როდის გავიპაროთ??შეიძლება შენმა მშობლებმა გაგათხოვონ უნდა ვიჩქაროთ. თუ თანახმა იქნები მალე დავჯავშვნი საქართველოსკენ მიმავალ მატარებელს. ”
ანასტასიამ როცა ეს წერილი ნახა გული აუჩქროლდა. ის თანახმა იყო, რადგან ჯემალი სუფთა და გულწრფელი სიყვარულით უყვარდა. იმ საღამოს ჯემალი და ანასტასია ისევ შეხვდნენ ერთმანეთს ღამის 3 საათზე. ანასტასიას თავისი ბარგი ქონდა აკიდებული, ჯემალს კი ხელში ორი ბილეთი ეჭირა. ამით კიდევ უფრო აისახება მისი სიმამაცე და სივაჟკაცე. ჯემალს ჩაჩაჩული სარვალი ეცვა, ზემოდან კი ვარდისფერი მაისური. ხოლო ანასტასიას ჩითის კაბა. ანასტასია ისე იყო სიყვარულისგან დაბრმავებული რომ ჯემალის ცხვირზე უზარმაზარ კეხს ვერ ამჩნევდა და ეუბნებოდა ხოლმე: “ჯემალ რა ლამაზი და სწორი ცხვირი გაქვსო”. ჯემალიც შეიფერებდა ხოლმე.
უმთვარო ღამე იყო და ძლივს გაიგნეს გზა. მიაღწიეს სადგურს . ათი წუთი ელოდნენ მატარებელს . ბოლოს როგორც იქნა მოვიდა და მეცხრამეტე ვაგონში ავიდნენ. ჯემალმა კონტროლიორს მეათე კლასის ბილეთები გადასცა. მანაც შეუშვა ისინი, შევიდნენ თავიანთ კუპეში. ფანჯრები ჩამტვრეული იყო, და კარის დასაკეტად ფიცარი იყო საჭირო. ხოლო საწოლებზე ლითონის ლეიბები ეწყო. თანაც კუპე საშინლად ყარდა. აქა-იქ თაგვის ცურცლებიც ეყარა. მაგრამ ეს გასაკვირი არც იყო, რადგან ბილეთი ერთი მანეთი ღირდა.
_ანასტასია ჩვენ მალე დავქორწინდებით და რა მნიშვნელობა აქვს ეხლავე შევასრულებთ ცოლქმრულ მოვალეობას თუ ერთ კვირაში?
_მართალი ხარ. ერთი სული მქონდა მქონდა როდის გაკოცებდი.
_ხო კოცნაც და ისიც
_ რა ის? შენ იმას გულისხმობ აი იმას….დედაჩემმა და მამაჩემმა ჩემ გასაჩენად რომ გააკეთეს
_კი, ეგ აუცილებელია ჩვენც ხომ გვინდა ბავშვი.
_ხო მარა ჯერ არ მინდა
_არაუშავს თავს დავიცავთ
-და ჯემალამ ჯიბიდან პარკისმაგვარი რაღაც ამოიღო.
_ეს რა არის?-ჰკითხა განცვიფრებულმა ანასტასიამ
_ეს მე გავაკეთე.დაცულები ვიქნებით. და მე მას პრეზერვატივი ვუწოდე.
_და რა უნდა უყო?
_უნდა წამოვიცვა
_სად?
_სადაც საჭიროა მერე ნახავ-უთხრა მან
_ალო, ბატონო აბგარ, თქვენ ბრძანდებით? აქ მატარებელში ვიღაც გოგოა თქვენს შვილს ანასტასიას ძალიან გავს და მასთან ერთად ვიღაც ქეციანი შავი ბიჭია. ბილეთს რომ დავხედე ანასტასია აზარიანი და ჯემალ შავშიშვილი ეწერა.-უთხრა კონტროლიორმა
_რაო? შეუძლებელია ჩემ წესიერ ქალიშვილს ახლა ღრმა ძილით სძინავს
_იქნებ გადაგემოწმებინათ? ხომ იცით მე თქვენი ერთგული მსახური ვარ. მახსოვს ჯარში რომ ვიყავი ლეიტენანტო, სულ თქვენ გემორჩილებოდით. როდესმე გახსოვთ რომ თქვენთვის მომეტყუებინოს? რომ ჩამომაქვეითეს და მატარებლის კონტროლიორი ვარ ესეც თქვენ გამო მოხდა.
_გენდობი ოშაგან. ახლა შევამოწმებ და თუ არ იქნება მანდ გამოვიქცევი. მატარებელი შეეცადე დააკავო.
_კარგი გელოდებით
აბგარი შვილის ოთახში შეიჭრა. მარა უცბად გულს მოეშვა როცა დაინახა რომ საწოლში რაღაც ამობურცული იყო და თავისი შვილის ფორმას გავდა. მას მოერიდა რომ საბანი გადაეხადა და დაუძახა:
_ანასტასია შვილო, მანდ ხარ?
პასუხი არ იყო. ისევ გაიმეორა და იგივე განმეორდა, მაშინ კი სახეზე ბრაზის ოფლმა დაასხა და მთელი ზალიტ გადახადა საბანი. იქ მუთაქის მეტი არაფერი იყო. აბგარი გაცოფდა და ისევ ყურმილს მივარდა:
_ოშაგან მართალი ყოფილხარ, ჩემი შვილი აქ არაა. მატარებელი სეაჩერე მოვდივარ!
_მატარებელი უკვე იზვრება მაგრამ საავარიო ხელის მუხრუჭით გავაჩერებ
_მიდი სწრაფად
აბგარი თავის ჟიგულში ცაჯდა და მატარებლისკენ გაქანდა. გზაზე ერთ-ორ ადამიანს გადაუარა. მაგრამ ისე იყო გაცოფებული, რომ ამას ყურადღება არ მიაქცია.
მატარებელსი ანასტასიამ კარი ჩაკეტა და ჯემალს უთხრა: “ტანახმა ვარ საყვარელო”. და მათ კუპეში ჯანჯღარი გაისმა. მატდა მოულოდნელად მატარებელი უცებ გაჩერდა. ისინი ჯერ ჰაერსი ახტნენ და მერე იატაკზე დახტნენ. მაგრამ ამან ისინი ვერ შაკავა და გააგრძელეს კუპის ნჯღრევა. უცბად კარებზე ბრახუნი გაისმა, თუმცა მათ ეს ვერ სეამჩნიეს. ანასტასიამ მამამისის ხმა გაიგო: “გააღე შე ბოზო! ვერ გადამირჩები ნაგავო!” ანასტასიას ხმა არ ამოურია თუმცა ჯანჯღარი შეწყვიტეს. ანასტასტასიამ ტანსაცმელი აიღო და სასწრაფოდ გადაიცვა. ჯემალს ქვემოდან ცაცმული ჰქონდა, როცა კარი ცულმა ჩატეხა და აბგარის გაცოფებული სახე დაინახეს. აბგარმა ცულით მთლიანი საკეტი გატეხა და ანასტასიას პირდაპირ თმასი სწვდა და დერეფანში გაატრია. “მე სენ გიჩვენებ! მარტო არ მინდა ქალიშვილი არ აღმოცნდე!”
აბგარმა ანასტასია თავის ჟიგულში ჩააგდო და საავადმყოფოში გააქანა.
აბგარს ექიმი ტუალეტში დახვდა, თუმცა გაბრაზებულმა აბგარმა ის ტუალეტიდან ისე გამოათრია რომ ტრაკის გამოწმენდაც კი არ აცალა.
_ახლავე გასინჯე ქალიშვილია თუ არა
ექიმმა როგორც კი ძველი ლეიტენანტის სახე დაინახა იმ წამსვე შევარდა თავის კაბინეტში და სასინჯი ხელსაწყოები გამოიტანა და ანასტასიას უთხრა: აბა დაწექი და ჩაიხადე.
მან ამის ნაცვლად სახეში შეაფურთხა და იქვე მიგდებული ჯოხი სახეში ჩაარტყა. ის მეორე სართულის ფანჯრიდან იმ წამსვე გადახტა და ნაგვის მანქანაში ჩავარდა. აბგარიც გადახტა მაგრამ უკვე გვიან იყო და ის მანქანის ნაცვლად მიწაზე დაეხეთქა. ამ დროს მასთან პოლიცია გაჩნდა. აბგარი ციხის საავადმყოფოში გააქანეს. ბრალი იქვე წაუყენეს. მან ორი ადამიანი მანქანით გაიტანა და 40 ელიანი პატიმრობა მიუსაჯეს. მას აღენიშნებოდა ორივე ფეხის მოტეხილობა, ტვინის შერყევა, მარჯვენა ხელი კი პარალიზებული დარჩა.
ანასტასიამ ეს ვერ დაინახა, სადგურზე წავიდა და ჯემალის ძებნა დაიწყო. უცბად ერთ კუთხეში მამამისის პიჯაკი დაინახა, რომელიც მაშინ გაიძრო როცა ანასტასიას მიათრევდა. გასინჯა და ჯიბეებში 200 მანეთი იპოვა. აიღო და ისევ გააგრძელა ჯემალის ძებნა. უცბად კონტროლიორის კუპიდან ჯემალის ყვრილი მოისმა. მატარებელი გაჩერებული იყო და ხალხი აქეთ-იქით ირეოდა ვერ დაედგინათ გაცერების მიზეზი. ანასტასია ავიდა და ჯემალს კარი გაუღო ის გარედან ჩაკეტილი იყო.
_ოო, ანასტასია, რა გიქნა მამაშენმა? თვალი დაგილურჯა ხო მაგ ნაგავმა?
_არაუშავს, ახლავე ტაქსი ავიყვანოთ საქართველოს საზღვარზე გადავიდეთ.
_კი ამგრამ ფული?
_მე მაქვს, ნუ ინერვიულებ.
მათ ტაქსი გააჩერეს და ცასხდნენ გეზი საქართველოს საზღვრისკენ აიღეს.
ბევრი იარეს თუ ცოტა იარეს, მიადგნენ საზღვარს. იქ უპრობლემოდ გადაუშვეს, რადგან ეს ხომ საბჭოთა კავშირი იყო! მათ ავტობუსი გააჩერეს და გაუდგნენ ჯემალის მშობლიური სოფლის წნორის გზას. ხანგრძლივი მოგზაურობა ელოდათ წინ. როგროც იქნა წნორში ჩავიდნენ. ჯემალმა იგი თავის დანჯღრეულ სახლში შეიყვანა. წინ დედამისი შემოეგებათ. დედამ ახედ-დახედა მომავალ რძალს და სახეზე კმაყოფილების იერმა გადაჰკრა:
_ჯემალ შვილოო! ეს რა კარგი გოგოი მოგიყვანია! ქართლიდან ჩამაიყვანე?
_არა სომხეთში ვიყავ და ეს გოგოი ერევანსი გავიცანი. შენ იგრე ნუ უყურებ, ლეიტენანტის შვილია!
_იიი... სომეხიო?! მე სომეხ რძალს სახლში გავაჩერებ?
_ან აქ ანასტასიასთან ერთად დავრჩები, ან არადა მეც წავალ!
_ოოო შვილო ამდენ ხან არ მენახე და ეხა გაგაგდო?! იცხოვრეთ ოღონდ ნურავის გააგებინებ რომ სომეხია! თავი არ მომჭრა! მზითვები აქ?
_არა დედა დაკარგა
_იიმე ქა! მოსატანი მეეტანა!!! დარჩით და ქორწილზე ხმა არ დაძრა1 შენ ქორწილის ღისსი ხარ ქა?! სომეხი მომითრიე!
_ეხა ნუ ლანძღავ ბევრ ქარტველ ტლაკს ჯობია. გვაჩვენე ჩვენი ოთახი.
გავიდა ერთი თვე. ანასტასიას ყელში ჰქონდა ამოსული ჯემალას დედა. ქართულიც კი ისწავლა იმის გამო რომ ტვინი არ შეეჭამა, ერთხელაც ჯემალმ ღამით ძმაკაცები მოიყვანა სახლში. ანასტასია და დედამისი გაუმასპინძლდნენ, ერთმა ძმაკაცმა ჯემალას კამასუტრა აჩუქა. მან დიდი მადლობა გადაუხადა და გადაჰკოცნა. ამ დროს ანასტასიას ტორტი გამოჰქონდა როცა დედამთილის დაგდებულ ბანანზე ფეხი აუცურდა და ტორტი პირდაპირ დედამთილს ეცა სახეში. ის უკან გადავარდა და ერთ-ერთ ძმაკაცს კალთაში ჩაუვარდა. მანაც იფიქრა დახმარება სჭირდებაო და სახიდან ტორტი აულოკა. გამწარებულმა და შეურაცჰყოფილმა ჯემალის დედამ იწივლა და გონება დაკარგა. ყველა ეცა მოსასულიერებლად. ანასტასიამ ღვინო გადაასხა და მოსულიერდა მაგრამ იმხელაზე იკივლა რომ ამის შემდეგ ხმა აღარ ამოუღია. ის სამუდამოდ დამუნჯდა, სახლის დიასახლისი კი ანასტასია გახდა.
Part 2 17+
გაგრძელება იწერება
გავიდა ერთი წელი. ჯემალმა და ანასტასიამ კამასუტრა წაიკითხეს და გადაწყვიტეს დღეში ორჯერ ეჯანჯღარებინათ თავისი ოთახი. ეს ჯანჯღარი 1 თვე გაგრძელდა და ბოლოს გაუცვდათ სასქესო ორგანოები.
__ ოო საყვარელო ახლა რაღა გვეშველება. ვეღარ ვაჯანჯღარებთ ოთახს.
__ამ კამასუტრაში სიმართლე არ წერებულა!
__იცი რა ჯემალ რაღაც მოვიფიქრე. თუ შეიძლება გულის გადანერგვა, რატომ არ შეიძლება სასქესო ორგანოც გადავინერგოთ?
__მართალი ხარ! კი მაგრამ ვინ დაგვთანხმდება დონორობაზე? ყველას უნდა ჯანსარი სასქესო ორგანო
__არავინ დაგვთანხმდება მაგრამ ეს არცაა საჭირო. ისინი ვერც კი მიხვდებიან ისე დაკარგავენ...
ამის შემდეგ წნორში ხმა გავარდა რომ ხალხი ქალიშვილობას და ვაჟიშვილობას მოულოდნელად კარგავდა. ამის მიზეზი კი რეალურად ასეთი იყო:ჯემალმა და ანასტასიამ სასქესო ორგანოების მოპარვა განიძრახეს. ისინი მეზობლის სახლებში ღამე იპარებოდნენ და საუკეთესოს ეძებდნენ. როცა იპოვიდნენ ძველს ახალში დაუკითხავად უცვლიდნენ.
მაგრამ ერთხელაც არ გაუმართლათ მათ. ბომბაშვილების ოჯახი, რომელთაც ქალიშვილი ყავდათ ღამე დადარრაჯებული იყვნენ, რადგასნ დამნაშავეს ელოდნენ. ჯემალი და ანასტასია უკვე ეთუნას ოთახში იყვნენ როცა დერეფნიდან ხმაური შემოესმათ. ისინი მიხვდნენ რასიც იყო საქმე და ეთუნას საწოლის მათრასში დაიმალნენ. ბომბაძეებს იარაღი მომარჯვებული ჰქონდათ როცა ოთახში მძინარე ეთუნას მეტი ვერავინ ნახეს. იმ ღამეს ჯემალი და ანასტასია ადვილად გამოზვრნენ, თუმცა ისინი მიხვდნენ რომ ამ სოფელში ახალი სასქესო ორგანოები უკვე გათავებული იყოდა გადაწყვიტეს წასულიყვნენ ახალი გზის ძიებაში.
ჯემალი და ანასტასია თბილისში დროებით წავიდნენ. ისინი ძირითადად მეეზოვეებად მუშაობდნენ. ერთხელაც ჯემალმა ერთი 2 მანეთიანი ლატარიის ბილეთი იყიდა. მესამე დღეს მან გაზეთი "ლუჩშეიე ვრემია" (დღევანდელი "პრაიმტაიმი") იყიდა. მან გადაშალა ბოლო გვერდძე და თვალს არ დაუჯერა! ზუსტად იგივე ციფრები იყო! და ჯემალმა და ანასტასიამ 500 000 მანეთი მოიგეს. როცა ფული აიღეს, მიხვდნენ რომ საბჭოთა კავშირში აღარ დაედგომებდათ, რადგან მოკლავდნენ და ფულს წაართმევდნენ. მათ გადაწყვიტეს თვითმფრინავი მოეპარათ და ჩინეთში წასულიყვნენ. ისინი აეროპორტში მივიდნენ. ჯემალმა იცოდა თვითმფრინავები სადაც ცერდებოდნენ და იქ შეიპარა. ანასტასია მეორე პილოტად მიუჯდა და სადგური თვითმფრინავმა გამოანგრია. ის მთელი სიჩქარით მიფრინავდა. მოულოდნელად ჰაერში აიჭრა. ის ხან ამოტრიალდებოდა, ხანაც ისევ ჩვეულ ფორმას დაუბრუნდებოდა.
_ძვირფასო ჯემ სად მივდივართ?
_წესით ჩინეთში... კომპასი და რუკა ხომ გვაქვს?
_ჯემალ რა ჭკვიანი ხარ! კომპასის ცნობა იცი?
_ცნობა კი ვიცი მაგრამ ჩინეთი რომელ მხარესაა ეგ არ ვიცი... ამის გაგებაში რუკა დაგვეხმარება. საითკენაა მიდი ნახე
_მარჯვნივაა და... მაგას ჩრდილოეთი თუ აღმოსავლეთი ქვია აღარ მახსოვს
_ჩრდილოეთი რო არ ქვია ვიცი და ესე იგი აღმოსავლეთით უნდა წავიდეთ.
_ვაიმე ჯემალ რა ჭკვიანი ხარ!
მათ გზა განაგრძეს. ღამე იყო როცა თვითმფრინავი ჩინეთის დიდ კედელზე დაეშვა. ის კედელზე მიჰქროდა. ნელ-ნელა შენელდა და ბოლოს გაჩერდა. ჯემალი და ანასტასია თვითმფრინავიდან გადმოვიდნენ. მათ იქვე ჩინეთის კედელზე დაიძინეს. როცა გაიღვიძეს ლაპარაკი წამოიწყეს
_ანასტასია ამხელა ქვეყანაში დარწმუნებული ვარ უამრავი კარგი სასქესო ორგანო იქნება.
_მართალია. მოდი სადმე ბინა ვიქირაოთ. თანაც ამ უზარმაზარ კედელზე ხომ რ ვიცხოვრებთ. თანაც ამდენი ფული ამისთვის გვაქვს?
_მართალია.
ანასტასიამ და ჯემალმა გზა განაგრძეს და ერთ ძველ ავტობუსში ჩასხდნენ. მძღოლს მანეთები მისცეს, ამრა მან იუარა (თავი გააქნია ბურტყუნით) და უკან დაუბრუნა. მათ არ იცოდნენ როგრო მოქცეულიყვნენ ჩინური არ ესმოდათ და არც ჩინელებს ესმოდათ მათი. ამიტომ მიმიკებით დაუწყეს ლაპარაკი. მაგრამ ჩინელი გაბრაზდა და ხმამაღლა მიაძახა "რი ნი გე ქსიან რენ ბან ბან"
ანასტასია ვერ მიხვდა რა მიაძახა, მარა ჯემალას ეს ფრაზა ეცნო. ჯიბიდან თავისი გინებების წიგნაკი ამოიღო, რომელიც მამამისისგან მემკვიდრეობით ერგო. გადაფურცლა და ჩინური გინებები მოძებნა დაიმ წამსვე იპოვა ეს ფრაზა და მისი განმარტებაც: "მოვტყ*** შენი წინაპრები". ამის წაკითხვაზე ჯემალი გაბრაზდა და იმ ჩინელს ჩინურადვე დაუწყო გინება:
_ვო კაო!-(წადი შენი), გუნ ნი მა დე დამ (წადი შენი თავი მოტ****), გო ნიანგ იანგ დე (ბოზის შვილო),ქუ სი (წადი ჯანდაბაში), ტიან ვო დან (ლოკე ჩემი ერთი ადგილი). -ბოლოში ერთი გინებაც ჰქონდა დარჩენილი მაგრამ სანამ მის წაკითხვას მოასწრებდა ფეხი მოხვდა ერთ ადგილში და მაგრა ეტკინა.
_საყვარელო, კარგად ხარ? ამ დამპალმა ჩინელმა რა გიქნა!
_ძალიან მტკივა, გავიქცეთ აქედან თორემ ეს ჩინელები გვცე...
სიტყვის დამთავრებაც კი ვერ მოასწრო რომ ავტობუსის მგზავრები დაეტაკნენ და ორივეს ცემა დაუწყეს. ბარგი წაართვეს სადაც ფული ედოთ და ორივე ხეზე მიაბეს, ავტობუსი დაიძრა და წავიდა, მათი ფული კი ავტობუსის მგზავრებმა გაინაწილეს.
_ახლა რრა ...უნდა ვ..ქქნათ?-ამოიკვნესა ნაცემმა ანასტასიამ
_გავიხსნათ ეს სულელური ჩინური თოკები და ავტობუსს დავედევნოთ. ჩვენს ფულს აუცილელად დავიბრუნებთ და სასქესო ორგანოებსაც ავაცლით იმ იდიოტებს.-თქვა გამწარებულმა ჯემალამ
Subscribe to:
Posts (Atom)