Saturday, September 10, 2011

რა შეიძლება იყოს კანის,გაზეთის, ვერცხლის , ოქროსი ან ბრილიანტის?

აი საღამოს რვა საათი გახდა და ეზოში მყოფმა 15 წლის ანასტასიამ შიშით დახედა საათს. რვა გამხდარიყო და უკვე სახლში ასვლის დრო იყო.
_უნდა წავიდე ჯემალ, ჩემი მშობლები ინერვიულებენ.
_კარგი რადგან ასე გინდა.. მთელი ღამე შენზე ვიფიქრებ, ვიდრე ისევ არ გნახავ.
და ანასტასია სახლისკენ გაიქცა, მაგრამ ჯემალი მკლავში სწვდა და ტუჩებში ეამბორა. ანასტასიას თავიდან ესიამოვნა მაგრამ მერე ხელი ჰკრა:
_ჩემმა მშობლებმა რომ დაგვინახოს მზეს არ მანახებენ.
_კარგი მაშინ შენი მშობლების თუ ასე გეშინია ცოლად მოგიყვან.
_ვიფიქრებ ჯემალ ამაზე, ახლა კი მეჩქარება…
ანასტასია სახლისკენ გაიქცა. სახლში მისულს მამამისმა უთხრა:
_შვილო უკვე 15 წლის ხარ. მე და დედაშენმა ბევრი ვიფიქრეთ და გადავწყვიტეთ. შენ უნდა გათხოვდე, უკვე დროა! შენთვის ღირსეული კანდიდატურა უნდა ავარჩიოთ. არ მოგცემთ ნებას ვიღაც გლეხს გაყვე ცოლად.
_მამა მე ხომ ჯერ პატარა ვარ. რა დროს ჩემი ოჯახია.
_შვილო შენხელებს უკვე შვილიც ჰყავთ! უნდა გათხოვდე… თან მალე ახალი წელი მოდის 1933 წელი დგება! მთელი ერევანი იზეიმებს.

_მამიკო, უცხოელი რომ იყოს ჩემი ქმარი? მაგალითად ქართველი. მაინც ჩვენი მოსაზღვრე ქვეყანაა
-რაა??? რას ამბობ შვილო.
-ეჰ
-თუ მდიდარი იქნება კაი ჯანდაბას-ჩუმად წაილაპარაკა
ანასტასია 9-ზე დასაძინებლად დაწვა. მთელი ღამე ჯემალის ამბორი ესიზმრებოდა.

ჯემალსაც ანასტასია ესიზმრებოდა, მაგრამ არა მარტო კოცნა, არამედ კოცნის გაგრძელებაც…ამ დროს გამოეღვიძა და განიზრახა თავისი სიზმრის ასრულება, თუმცა ვინაიდან ანასტასია წესიერი გოგო იყო, ამისთვის ის ცოლად უნდა მოეყვანა. თავის სურვილზე უარს ვერ იტყოდა. როცა გათენდა ანასტასიას ფანჯარაში წერილი შეუგდო:
,, ძვირფასო, ერთი სული მაქვს როდის გნახავ. როდის გავიპაროთ??შეიძლება შენმა მშობლებმა გაგათხოვონ უნდა ვიჩქაროთ. თუ თანახმა იქნები მალე დავჯავშვნი საქართველოსკენ მიმავალ მატარებელს. ”

ანასტასიამ როცა ეს წერილი ნახა გული აუჩქროლდა. ის თანახმა იყო, რადგან ჯემალი სუფთა და გულწრფელი სიყვარულით უყვარდა. იმ საღამოს ჯემალი და ანასტასია ისევ შეხვდნენ ერთმანეთს ღამის 3 საათზე. ანასტასიას თავისი ბარგი ქონდა აკიდებული, ჯემალს კი ხელში ორი ბილეთი ეჭირა. ამით კიდევ უფრო აისახება მისი სიმამაცე და სივაჟკაცე. ჯემალს ჩაჩაჩული სარვალი ეცვა, ზემოდან კი ვარდისფერი მაისური. ხოლო ანასტასიას ჩითის კაბა. ანასტასია ისე იყო სიყვარულისგან დაბრმავებული რომ ჯემალის ცხვირზე უზარმაზარ კეხს ვერ ამჩნევდა და ეუბნებოდა ხოლმე: “ჯემალ რა ლამაზი და სწორი ცხვირი გაქვსო”. ჯემალიც შეიფერებდა ხოლმე.
უმთვარო ღამე იყო და ძლივს გაიგნეს გზა. მიაღწიეს სადგურს . ათი წუთი ელოდნენ მატარებელს . ბოლოს როგორც იქნა მოვიდა და მეცხრამეტე ვაგონში ავიდნენ. ჯემალმა კონტროლიორს მეათე კლასის ბილეთები გადასცა. მანაც შეუშვა ისინი, შევიდნენ თავიანთ კუპეში. ფანჯრები ჩამტვრეული იყო, და კარის დასაკეტად ფიცარი იყო საჭირო. ხოლო საწოლებზე ლითონის ლეიბები ეწყო. თანაც კუპე საშინლად ყარდა. აქა-იქ თაგვის ცურცლებიც ეყარა. მაგრამ ეს გასაკვირი არც იყო, რადგან ბილეთი ერთი მანეთი ღირდა.
_ანასტასია ჩვენ მალე დავქორწინდებით და რა მნიშვნელობა აქვს ეხლავე შევასრულებთ ცოლქმრულ მოვალეობას თუ ერთ კვირაში?
_მართალი ხარ. ერთი სული მქონდა მქონდა როდის გაკოცებდი.
_ხო კოცნაც და ისიც
_ რა ის? შენ იმას გულისხმობ აი იმას….დედაჩემმა და მამაჩემმა ჩემ გასაჩენად რომ გააკეთეს
_კი, ეგ აუცილებელია ჩვენც ხომ გვინდა ბავშვი.
_ხო მარა ჯერ არ მინდა
_არაუშავს თავს დავიცავთ
-და ჯემალამ ჯიბიდან პარკისმაგვარი რაღაც ამოიღო.
_ეს რა არის?-ჰკითხა განცვიფრებულმა ანასტასიამ
_ეს მე გავაკეთე.დაცულები ვიქნებით. და მე მას პრეზერვატივი ვუწოდე.
_და რა უნდა უყო?
_უნდა წამოვიცვა
_სად?
_სადაც საჭიროა მერე ნახავ-უთხრა მან

_ალო, ბატონო აბგარ, თქვენ ბრძანდებით? აქ მატარებელში ვიღაც გოგოა თქვენს შვილს ანასტასიას ძალიან გავს და მასთან ერთად ვიღაც ქეციანი შავი ბიჭია. ბილეთს რომ დავხედე ანასტასია აზარიანი და ჯემალ შავშიშვილი ეწერა.-უთხრა კონტროლიორმა
_რაო? შეუძლებელია ჩემ წესიერ ქალიშვილს ახლა ღრმა ძილით სძინავს
_იქნებ გადაგემოწმებინათ? ხომ იცით მე თქვენი ერთგული მსახური ვარ. მახსოვს ჯარში რომ ვიყავი ლეიტენანტო, სულ თქვენ გემორჩილებოდით. როდესმე გახსოვთ რომ თქვენთვის მომეტყუებინოს? რომ ჩამომაქვეითეს და მატარებლის კონტროლიორი ვარ ესეც თქვენ გამო მოხდა.
_გენდობი ოშაგან. ახლა შევამოწმებ და თუ არ იქნება მანდ გამოვიქცევი. მატარებელი შეეცადე დააკავო.
_კარგი გელოდებით
აბგარი შვილის ოთახში შეიჭრა. მარა უცბად გულს მოეშვა როცა დაინახა რომ საწოლში რაღაც ამობურცული იყო და თავისი შვილის ფორმას გავდა. მას მოერიდა რომ საბანი გადაეხადა და დაუძახა:
_ანასტასია შვილო, მანდ ხარ?
პასუხი არ იყო. ისევ გაიმეორა და იგივე განმეორდა, მაშინ კი სახეზე ბრაზის ოფლმა დაასხა და მთელი ზალიტ გადახადა საბანი. იქ მუთაქის მეტი არაფერი იყო. აბგარი გაცოფდა და ისევ ყურმილს მივარდა:
_ოშაგან მართალი ყოფილხარ, ჩემი შვილი აქ არაა. მატარებელი სეაჩერე მოვდივარ!
_მატარებელი უკვე იზვრება მაგრამ საავარიო ხელის მუხრუჭით გავაჩერებ
_მიდი სწრაფად
აბგარი თავის ჟიგულში ცაჯდა და მატარებლისკენ გაქანდა. გზაზე ერთ-ორ ადამიანს გადაუარა. მაგრამ ისე იყო გაცოფებული, რომ ამას ყურადღება არ მიაქცია.
მატარებელსი ანასტასიამ კარი ჩაკეტა და ჯემალს უთხრა: “ტანახმა ვარ საყვარელო”. და მათ კუპეში ჯანჯღარი გაისმა. მატდა მოულოდნელად მატარებელი უცებ გაჩერდა. ისინი ჯერ ჰაერსი ახტნენ და მერე იატაკზე დახტნენ. მაგრამ ამან ისინი ვერ შაკავა და გააგრძელეს კუპის ნჯღრევა. უცბად კარებზე ბრახუნი გაისმა, თუმცა მათ ეს ვერ სეამჩნიეს. ანასტასიამ მამამისის ხმა გაიგო: “გააღე შე ბოზო! ვერ გადამირჩები ნაგავო!” ანასტასიას ხმა არ ამოურია თუმცა ჯანჯღარი შეწყვიტეს. ანასტასტასიამ ტანსაცმელი აიღო და სასწრაფოდ გადაიცვა. ჯემალს ქვემოდან ცაცმული ჰქონდა, როცა კარი ცულმა ჩატეხა და აბგარის გაცოფებული სახე დაინახეს. აბგარმა ცულით მთლიანი საკეტი გატეხა და ანასტასიას პირდაპირ თმასი სწვდა და დერეფანში გაატრია. “მე სენ გიჩვენებ! მარტო არ მინდა ქალიშვილი არ აღმოცნდე!”
აბგარმა ანასტასია თავის ჟიგულში ჩააგდო და საავადმყოფოში გააქანა.

აბგარს ექიმი ტუალეტში დახვდა, თუმცა გაბრაზებულმა აბგარმა ის ტუალეტიდან ისე გამოათრია რომ ტრაკის გამოწმენდაც კი არ აცალა.
_ახლავე გასინჯე ქალიშვილია თუ არა
ექიმმა როგორც კი ძველი ლეიტენანტის სახე დაინახა იმ წამსვე შევარდა თავის კაბინეტში და სასინჯი ხელსაწყოები გამოიტანა და ანასტასიას უთხრა: აბა დაწექი და ჩაიხადე.
მან ამის ნაცვლად სახეში შეაფურთხა და იქვე მიგდებული ჯოხი სახეში ჩაარტყა. ის მეორე სართულის ფანჯრიდან იმ წამსვე გადახტა და ნაგვის მანქანაში ჩავარდა. აბგარიც გადახტა მაგრამ უკვე გვიან იყო და ის მანქანის ნაცვლად მიწაზე დაეხეთქა. ამ დროს მასთან პოლიცია გაჩნდა. აბგარი ციხის საავადმყოფოში გააქანეს. ბრალი იქვე წაუყენეს. მან ორი ადამიანი მანქანით გაიტანა და 40 ელიანი პატიმრობა მიუსაჯეს. მას აღენიშნებოდა ორივე ფეხის მოტეხილობა, ტვინის შერყევა, მარჯვენა ხელი კი პარალიზებული დარჩა.
ანასტასიამ ეს ვერ დაინახა, სადგურზე წავიდა და ჯემალის ძებნა დაიწყო. უცბად ერთ კუთხეში მამამისის პიჯაკი დაინახა, რომელიც მაშინ გაიძრო როცა ანასტასიას მიათრევდა. გასინჯა და ჯიბეებში 200 მანეთი იპოვა. აიღო და ისევ გააგრძელა ჯემალის ძებნა. უცბად კონტროლიორის კუპიდან ჯემალის ყვრილი მოისმა. მატარებელი გაჩერებული იყო და ხალხი აქეთ-იქით ირეოდა ვერ დაედგინათ გაცერების მიზეზი. ანასტასია ავიდა და ჯემალს კარი გაუღო ის გარედან ჩაკეტილი იყო.
_ოო, ანასტასია, რა გიქნა მამაშენმა? თვალი დაგილურჯა ხო მაგ ნაგავმა?
_არაუშავს, ახლავე ტაქსი ავიყვანოთ საქართველოს საზღვარზე გადავიდეთ.
_კი ამგრამ ფული?
_მე მაქვს, ნუ ინერვიულებ.
მათ ტაქსი გააჩერეს და ცასხდნენ გეზი საქართველოს საზღვრისკენ აიღეს.
ბევრი იარეს თუ ცოტა იარეს, მიადგნენ საზღვარს. იქ უპრობლემოდ გადაუშვეს, რადგან ეს ხომ საბჭოთა კავშირი იყო! მათ ავტობუსი გააჩერეს და გაუდგნენ ჯემალის მშობლიური სოფლის წნორის გზას. ხანგრძლივი მოგზაურობა ელოდათ წინ. როგროც იქნა წნორში ჩავიდნენ. ჯემალმა იგი თავის დანჯღრეულ სახლში შეიყვანა. წინ დედამისი შემოეგებათ. დედამ ახედ-დახედა მომავალ რძალს და სახეზე კმაყოფილების იერმა გადაჰკრა:
_ჯემალ შვილოო! ეს რა კარგი გოგოი მოგიყვანია! ქართლიდან ჩამაიყვანე?
_არა სომხეთში ვიყავ და ეს გოგოი ერევანსი გავიცანი. შენ იგრე ნუ უყურებ, ლეიტენანტის შვილია!
_იიი... სომეხიო?! მე სომეხ რძალს სახლში გავაჩერებ?
_ან აქ ანასტასიასთან ერთად დავრჩები, ან არადა მეც წავალ!
_ოოო შვილო ამდენ ხან არ მენახე და ეხა გაგაგდო?! იცხოვრეთ ოღონდ ნურავის გააგებინებ რომ სომეხია! თავი არ მომჭრა! მზითვები აქ?
_არა დედა დაკარგა
_იიმე ქა! მოსატანი მეეტანა!!! დარჩით და ქორწილზე ხმა არ დაძრა1 შენ ქორწილის ღისსი ხარ ქა?! სომეხი მომითრიე!
_ეხა ნუ ლანძღავ ბევრ ქარტველ ტლაკს ჯობია. გვაჩვენე ჩვენი ოთახი.
გავიდა ერთი თვე. ანასტასიას ყელში ჰქონდა ამოსული ჯემალას დედა. ქართულიც კი ისწავლა იმის გამო რომ ტვინი არ შეეჭამა, ერთხელაც ჯემალმ ღამით ძმაკაცები მოიყვანა სახლში. ანასტასია და დედამისი გაუმასპინძლდნენ, ერთმა ძმაკაცმა ჯემალას კამასუტრა აჩუქა. მან დიდი მადლობა გადაუხადა და გადაჰკოცნა. ამ დროს ანასტასიას ტორტი გამოჰქონდა როცა დედამთილის დაგდებულ ბანანზე ფეხი აუცურდა და ტორტი პირდაპირ დედამთილს ეცა სახეში. ის უკან გადავარდა და ერთ-ერთ ძმაკაცს კალთაში ჩაუვარდა. მანაც იფიქრა დახმარება სჭირდებაო და სახიდან ტორტი აულოკა. გამწარებულმა და შეურაცჰყოფილმა ჯემალის დედამ იწივლა და გონება დაკარგა. ყველა ეცა მოსასულიერებლად. ანასტასიამ ღვინო გადაასხა და მოსულიერდა მაგრამ იმხელაზე იკივლა რომ ამის შემდეგ ხმა აღარ ამოუღია. ის სამუდამოდ დამუნჯდა, სახლის დიასახლისი კი ანასტასია გახდა.




    Part 2                                             17+                
გაგრძელება იწერება

გავიდა ერთი წელი. ჯემალმა და ანასტასიამ კამასუტრა წაიკითხეს და გადაწყვიტეს დღეში ორჯერ ეჯანჯღარებინათ თავისი ოთახი. ეს ჯანჯღარი 1 თვე გაგრძელდა და ბოლოს გაუცვდათ სასქესო ორგანოები.
__ ოო საყვარელო ახლა რაღა გვეშველება. ვეღარ ვაჯანჯღარებთ ოთახს.
__ამ კამასუტრაში სიმართლე არ წერებულა!
__იცი რა ჯემალ რაღაც მოვიფიქრე. თუ შეიძლება გულის გადანერგვა, რატომ არ შეიძლება სასქესო ორგანოც გადავინერგოთ?
__მართალი ხარ! კი მაგრამ ვინ დაგვთანხმდება დონორობაზე? ყველას უნდა ჯანსარი სასქესო ორგანო
__არავინ დაგვთანხმდება მაგრამ ეს არცაა საჭირო. ისინი ვერც კი მიხვდებიან ისე დაკარგავენ... 

  ამის შემდეგ წნორში ხმა გავარდა რომ ხალხი ქალიშვილობას და ვაჟიშვილობას მოულოდნელად კარგავდა. ამის მიზეზი კი რეალურად ასეთი იყო:ჯემალმა და ანასტასიამ სასქესო ორგანოების მოპარვა განიძრახეს. ისინი მეზობლის სახლებში ღამე იპარებოდნენ და საუკეთესოს ეძებდნენ. როცა იპოვიდნენ ძველს ახალში დაუკითხავად უცვლიდნენ.
მაგრამ ერთხელაც არ გაუმართლათ მათ. ბომბაშვილების ოჯახი, რომელთაც ქალიშვილი ყავდათ ღამე დადარრაჯებული იყვნენ, რადგასნ დამნაშავეს ელოდნენ. ჯემალი და ანასტასია უკვე ეთუნას ოთახში იყვნენ როცა დერეფნიდან ხმაური შემოესმათ. ისინი მიხვდნენ რასიც იყო საქმე და ეთუნას საწოლის მათრასში დაიმალნენ. ბომბაძეებს იარაღი მომარჯვებული ჰქონდათ როცა ოთახში მძინარე ეთუნას მეტი ვერავინ ნახეს. იმ ღამეს ჯემალი და ანასტასია ადვილად გამოზვრნენ, თუმცა ისინი მიხვდნენ რომ ამ სოფელში ახალი სასქესო ორგანოები უკვე გათავებული იყოდა გადაწყვიტეს წასულიყვნენ ახალი გზის ძიებაში.  

     ჯემალი და ანასტასია თბილისში დროებით წავიდნენ. ისინი ძირითადად მეეზოვეებად მუშაობდნენ. ერთხელაც ჯემალმა ერთი 2 მანეთიანი ლატარიის ბილეთი იყიდა. მესამე დღეს მან გაზეთი "ლუჩშეიე ვრემია" (დღევანდელი "პრაიმტაიმი") იყიდა. მან გადაშალა ბოლო გვერდძე და თვალს არ დაუჯერა! ზუსტად იგივე ციფრები იყო! და ჯემალმა და ანასტასიამ 500 000 მანეთი მოიგეს. როცა ფული აიღეს, მიხვდნენ რომ საბჭოთა კავშირში აღარ დაედგომებდათ, რადგან მოკლავდნენ და ფულს წაართმევდნენ. მათ გადაწყვიტეს თვითმფრინავი მოეპარათ და ჩინეთში წასულიყვნენ.  ისინი აეროპორტში მივიდნენ. ჯემალმა იცოდა თვითმფრინავები სადაც ცერდებოდნენ და იქ შეიპარა. ანასტასია მეორე პილოტად მიუჯდა და სადგური თვითმფრინავმა გამოანგრია. ის მთელი სიჩქარით მიფრინავდა. მოულოდნელად ჰაერში აიჭრა.  ის  ხან ამოტრიალდებოდა, ხანაც ისევ ჩვეულ ფორმას დაუბრუნდებოდა.
_ძვირფასო ჯემ სად მივდივართ?
_წესით ჩინეთში... კომპასი და რუკა ხომ გვაქვს?
_ჯემალ რა ჭკვიანი ხარ! კომპასის ცნობა იცი?
_ცნობა კი ვიცი მაგრამ ჩინეთი რომელ მხარესაა ეგ არ ვიცი... ამის გაგებაში რუკა დაგვეხმარება. საითკენაა მიდი ნახე
_მარჯვნივაა და... მაგას ჩრდილოეთი თუ აღმოსავლეთი ქვია აღარ მახსოვს 
_ჩრდილოეთი რო არ ქვია ვიცი და ესე იგი აღმოსავლეთით უნდა წავიდეთ. 
_ვაიმე ჯემალ რა ჭკვიანი ხარ!
    მათ გზა განაგრძეს. ღამე იყო როცა თვითმფრინავი ჩინეთის დიდ კედელზე დაეშვა.  ის კედელზე მიჰქროდა. ნელ-ნელა შენელდა და ბოლოს გაჩერდა.  ჯემალი და ანასტასია თვითმფრინავიდან გადმოვიდნენ.  მათ იქვე ჩინეთის კედელზე დაიძინეს. როცა გაიღვიძეს ლაპარაკი წამოიწყეს
_ანასტასია ამხელა ქვეყანაში დარწმუნებული ვარ უამრავი კარგი სასქესო ორგანო იქნება.
_მართალია. მოდი სადმე ბინა ვიქირაოთ. თანაც ამ უზარმაზარ კედელზე ხომ რ ვიცხოვრებთ. თანაც ამდენი ფული ამისთვის გვაქვს?
_მართალია.
     ანასტასიამ და ჯემალმა გზა განაგრძეს და ერთ ძველ ავტობუსში ჩასხდნენ. მძღოლს მანეთები მისცეს, ამრა მან იუარა (თავი გააქნია ბურტყუნით) და უკან დაუბრუნა. მათ არ იცოდნენ როგრო მოქცეულიყვნენ ჩინური არ ესმოდათ და არც ჩინელებს ესმოდათ მათი. ამიტომ მიმიკებით დაუწყეს ლაპარაკი. მაგრამ ჩინელი გაბრაზდა და ხმამაღლა მიაძახა "რი ნი გე ქსიან რენ ბან ბან"
ანასტასია ვერ მიხვდა რა მიაძახა, მარა ჯემალას ეს ფრაზა ეცნო. ჯიბიდან თავისი გინებების წიგნაკი ამოიღო, რომელიც მამამისისგან მემკვიდრეობით ერგო. გადაფურცლა და ჩინური გინებები მოძებნა დაიმ წამსვე იპოვა ეს ფრაზა და მისი განმარტებაც: "მოვტყ*** შენი წინაპრები". ამის წაკითხვაზე ჯემალი გაბრაზდა და იმ ჩინელს ჩინურადვე დაუწყო გინება:
_ვო კაო!-(წადი შენი), გუნ ნი მა დე დამ (წადი შენი თავი მოტ****), გო ნიანგ იანგ დე (ბოზის შვილო),ქუ სი (წადი ჯანდაბაში), ტიან ვო დან (ლოკე ჩემი ერთი ადგილი). -ბოლოში ერთი გინებაც ჰქონდა დარჩენილი მაგრამ სანამ მის წაკითხვას მოასწრებდა ფეხი მოხვდა ერთ ადგილში და მაგრა ეტკინა.
_საყვარელო, კარგად ხარ? ამ დამპალმა ჩინელმა რა გიქნა!
_ძალიან მტკივა, გავიქცეთ აქედან თორემ ეს ჩინელები გვცე...
სიტყვის დამთავრებაც კი ვერ მოასწრო რომ ავტობუსის მგზავრები დაეტაკნენ და ორივეს ცემა დაუწყეს. ბარგი წაართვეს სადაც ფული ედოთ და ორივე ხეზე მიაბეს, ავტობუსი დაიძრა და წავიდა, მათი ფული კი ავტობუსის მგზავრებმა გაინაწილეს.
_ახლა რრა ...უნდა ვ..ქქნათ?-ამოიკვნესა ნაცემმა ანასტასიამ
_გავიხსნათ ეს სულელური ჩინური თოკები და ავტობუსს დავედევნოთ. ჩვენს ფულს აუცილელად დავიბრუნებთ და სასქესო ორგანოებსაც ავაცლით იმ იდიოტებს.-თქვა გამწარებულმა ჯემალამ 

1 comment: